Από τις ράγες του Βελγίου...

Για τσιγάρο και κατούρημα εγώ κατέβηκα, και -μον ντιέ! - μέχρι να γυρίσω βρήκα τις ράγες αδειανές και το τρένο μου φευγάτο. 

Από το παράθυρο μου πέρασε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο και ο μισός χειμώνας. Και λίγο πριν με πάρει ντιπ από κάτω να βλέπω τ' άλλα τρένα να περνούν, σκάει και τούτοδα από μια Κάτω Χώρα. 

Έκατσε ώρα στο σταθμό. Ή τόση, όση χρειαζόμουνα για να προλάβω να μαζέψω μπογαλάκια και διαλέξω το σωστό βαγόνι:

13/1/'13.
απ' τις ράγες του βελγίου, σύντροφοι writers στέλνουν τους αγωνιστικούς προλεταριακούς χαιρετισμούς τους
-μαζί με την υποσημείωση πως ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ.

Όλα συνεχίζονται λοιπόν, κι η Μηχανή στα καλυτερότερα της:

υγ. Η φωτογραφία απ' τις ράγες του Βελγίου είναι απ' εδώ και η αφίσα απ' εκεί.